جواب حکیمانه علامه طباطبایی به اعتراض آیت‌الله جوادی‌آملی

در پاسخ به این نوع سوالات بیشتر می‌شنیده‌ایم که:
۱- دنیا زودگذر است، اصل زندگی در آخرت است، باید به فکر آبادانی آنجا باشیم.
۲- خدا آبادانی دنیا را به غیرمسلمانان داده است و  در آخرت جبران رنج‌های مسلمانان را خواهد کرد.

پاسخ‌هایی از این دست که قانع‌کننده نبوده، بلکه شبهات بیشتری را به‌وجود آورده است، زیرا با حکمت آفرینش سازگاری ندارد. لکن به گفته‌ای ازحضرت آیت‌الله چوادی‌آملی که خود مفسر و از شاگردان ممتاز علامه طباطبایی بوده‌اند، برخورد کردم که در دیدار با وزیر محترم تعاون، کار و رفاه‌اجتماعی با بیان جمله‌ای معترضه، در همین زمینه پرسیده‌اند: «چگونه است که کشور ۸۰۰ میلیونی که نظام کمونیستی و بی‌دین دارد می‌تواند کشور خود را اداره کند اما ما یک کشور ۸۰ میلیونی هستیم و این همه امکانات و آب و خاک مناسب داریم در مشکلات خود می‌مانیم‌؟ آن کشور با کفر، ۸۰۰ میلیون را دارد اداره می‌کند اما ما با داشتن امام حسین (ع) و امام علی (ع) نتوانسته‌ایم، یعنی از این ظرفیت‌ها استفاده نکرده‌ایم.»

اعتراض ایشان موجب شد برای رسیدن به پاسخی همه‌فهم، کاوشی در این خصوص داشته باشم و به کمک فضای مجازی تلگرام به مجله پایتخت دست‌رسی پیدا کردم و انباشت ابهامات در این زمینه را در جواب ۵۰ سال پیش عارف، حکیم، فیلسوف و مفسر بزرگ قرآن در قرن اخیر یعنی علامه طباطبایی یافتم که از حضرت ایشان، پرسیدند: چطور ما مسلمانان نماز می‌خوانیم ولی بارانش در غرب و سرزمین‌های اروپایی می‌بارد؟ ایشان فرمودند: با توجه به آیه «ولوان اهل القری» آن‌چه موجب نزول باران و رحمت می‌شود، رعایت حقوق شهروندان است نه رعایت حقوق الهی که این حقوق نیز در غرب و اروپا بهتر و بیشتر از سرزمین‌های اسلامی رعایت می‌شود.

با توجه به این‌که فقها و فلاسفه امروز از پرورش یافتگان مکتب آن مفسر کم‌نظیر هستد می‌بایستی رهنمود استاد خویش را سرلوحه کار قرارداده و چرایی این همه بحران مادی و معنوی را در رعایت و عدم رعایت حقوق شهروندی جست‌وجو کنند و باور شود اگر حقوق شهروندان و کرامت ایرانیان رعایت شود و هر کسی بتواند بدون داشتن ژن خوب و هوش فوق‌العاده و تحمل تحقیرهای فراوان به حقوق مسلم خودش برسد و رانت و روابط ناسالم از فضای اقتصاد و قضاوت و سیاست و مدیریت ایران‌زمین حذف شود و مردم در سطوح مختلف احساس آرامش و رضایت کنند، خدای مهربان هم ایران‌زمبن را سرشار از باران و برف و موجبات گشایش مشکلات و خروج از بن‌بست سختی‌ها خواهد کرد.

مردم را با هر گرایش و آرمان و اندازه و رنگی مورد احترام قراردهیم و از تقسیم‌بندی جامعه به خودی و غیرخودی اجتناب کنیم و به‌سان آفتابی باشیم که بر هرکوی و برزنی می‌تابد. 
به امید آن روز

دکتر مرتضی بهشتی، حقوقدان و پژوهشگر